Ateist bir adam bir gün ormanda geziyor ve etrafındaki güzelliklere
bakıyormuş. "Evrim ne güzellikler yaratıyor!" diye düşünüp mest
oluyormuş. Birden arkasında kocaman bir ayı belirmiş ve onu kovalamaya
başlamiş. Adam bütün gücüyle kaçıyormuş ama her arkasına bakışta ayının
daha yaklaşmış olduğunu farkediyormuş. Dakikalarca süren bir kaçışın
sonunda adamın ayağı yerdeki dala takılmış, ayi adamın üzerine atlamış,
pençesini kaldırmış. Tam vurmaya hazırlanırken adam "TANRIM!!!" diye
bağırmış. Bir anda zaman durmuş, ayı donmuş, ormandaki nehir bile akmaz
olmuş. Bir anda orman kararmış ve gökyüzünden bir ışık hüzmesi adamın
üzerine parlamiş. Çok derinden gelen ilahi bir ses adama: - "Yıllarca
bana inanmadın, yaratılışı kozmik bir kazaya bağladın, sana bu durumda
yardım etmemi mi istiyorsun? Seni sevgili bir kulum mu saymalıyım?"
demiş. Adam utanç içinde: - "Biliyorum bunca yıldan sonra dindar biri
olmayı istemem haksızlık, ama belki AYIYI dindar yapabilirsiniz." demiş.
Ses: - "Peki." diye karşılık vermiş ve ışık kaybolmuş. Nehir tekrar
akmaya baslamis. Herşey eski haline dönmüş. Ayı pençesini indirmiş, iki
pençesini de göğe doğru çevirmiş, ve konuşmaya başlamiş: - "Tanrım,
senin rızkınla orucumu açıyorum, hamdolsun verdiğin nimetlere."